فشار روزه

“گشنه ام، با شکمِ تحتِ فشارم چه کنم؟
عاشقِ وقتِ دل انگیزِ ناهارم ، چه کنم؟” *
مانده ده ساعت و نیم تا دم افطار ! خداااا
بی سحر روزه ام! ای وای فشارم! چه کنم؟
میهِمان تو ام ای حضرت دادار، ولی
گشنگی می دهی ام! بر سرکارم؟ چه کنم؟
کرده ای منع مرا تا دم افطار از لب!
من که دلداده ی لب، رنگ انارم چه کنم؟
نه لب و نانی و نه آبی و نه دودی و دم
من که بی دود کنون منگ و خمارم چه کنم؟
ای خدا !جان خودم ! جان خودت! این بنده
با همین سفره ی تو مسئله دارم! چه کنم؟
کفر اگر گفته ام ای حضرت حق، صد توبه
گشنه ام با شکم تحت فشارم چه کنم؟

* امید مهدی نژاد