به یه فکر بیراهه فرصت بدی
همه زندگیتو فلج می کنه
یه چش هم گذاشتن میون مسیر
مسیر یه عمرت رو کج می کنه

می بینی اسیر یه ناکس شدی
که گرگ بیابون فرشته س پیشش
تو سینه ت جهنم بپا میشه و
یه هیزم میشی تو دل آتیشش

“قناعت کن و به خودت تکیه کن
به گرگای آدم نما دل نبند
لب ساحل امن آرامشت
به طوفان دلشوره هاشون بخند”

زمانی که هر نارفیق و رفیق
به زخم دل تو نمک می زنه
کسی که مث هر دو چشم خودت
بهش مطمئنی کلک می زنه

زمانی که از قله ی آرزو
به اعماق حسرت سقوط می کنی
تو هر جمعی صحبت شه از اعتماد
تو از ترس خنجر سکوت می کنی

“قناعت کن و به خودت تکیه کن
به گرگای آدم نما دل نبند
لب ساحل امن آرامشت
به طوفان دلشوره هاشون بخند”