با اینکه آدمی محتاط بودم
نمیدونم چرا رازم رو گفتم؟
که رویامه کناره من بمونی
ولی از تو جواب نه شنفتم

دلم میخواس بهت چیزی نگم تا
همه حرفامو از چشمام بخونی
یوقتا اعتراف غروره مردو
به چالش میکشه شاید ندونی!

تو تا وقتی دلت با من نباشه
تلاشی ام کنم فایده نداره
چه فرقی میکنه باشم نباشم؟!
تا این آدم برات بی اعتباره

شبیه صخره ای سختی که هربار
از آغوشت وجودم رو میرونی
یکم کوتاه بیا! همپای من باش!
من اصلا شک ندارم،تو میتونی!

یه عمری از سکوتم ضربه خوردم
بدم (هم) میشد باید زودتر میگفتم
من این ریسک خطرناک و تا امروز
نکردم،تا که از چشمت نیافتم

اگه احساسی داری،از سکوتت
همین حالا بیا صرف نظر کن!
چی دارم واسه ی از دست دادن؟
یه دنیارو از عشقم با خبر کن!