گمشده
منو سرگرم چی کردی
که غربت سهم چشمامه
کجای جاده واسادم
که پشتم شهر رویامه
چی شد دستامو ول کردی ؟
شاید همدست تقدیری
بد جوری گم شده راهم
نگو بازم بی تقصیری
شدم طعنه خور بارون
چشام ابرای پاییزه
همش با بغض تو سینم
واسه موندن گلاویزه
باید این راهو برگردم
رسیدم اولین خونه
چه بالا رفتنم سخت بود
سقوط من چه آسونه
تو بی من رفتی این راهو
بازم من اول راهم
تو دنیات رنگ خورشیده
من اینجا سایه ی ماهم